W dzisiejszym wpisie odświeżymy sobie wiedzę nt. mięśni zębatych: przedniego, tylnego górnego oraz tylnego dolnego.
Mięsień zębaty przedni (m. serratus anterior)
Położony jest po bocznej stronie tułowia. Jest mięśniem płaskim, ale dużym. Od przodu częściowo przykryty jest mięśniami piersiowymi, od tyłu i boku natomiast mięśniem najszerszym grzbietu i łopatką. Podczas ćwiczenia brzuszków u niektórych ludzi można spostrzec włókna tego mięśnia. Jego włókna przyczepiają się do górnych dziesięciu żeber tworząc zęby czy też widełki, które kończą się na brzegu przyśrodkowym łopatki.
Czynności
Obszerny mięsień zębaty przedni możemy podzielić na trzy części: górną środkową i dolną. Aby zorientować się, jak będzie działa dana część mięśnia wystarczy wyobrazić sobie przebieg włókien lub spojrzeć na dołączoną grafikę. Część górna i środkowa będzie pociągała obręcz barkową do przodu, część dolna będzie obniżała bark oraz przesuwała kąt dolny łopatki do przodu w stronę dołu pachowego. Cały mięsień dociska łopatkę do klatki piersiowej, a kiedy jest niewydolny lub porażony, spostrzega się odstawanie łopatek. Mięsień zębaty przedni jest pomocniczym mięśniem wdechowym, ponieważ przy ustabilizowanej łopatce, będzie zwiększać wymiar poprzeczny klatki piersiowej, pociągając żebra ku bokowi. Stąd też często, kiedy ktoś wykona duży wysiłek, opiera się rękoma o coś stabilnego, aby zwiększyć pracę wdechową.
Unerwienie
Nerw piersiowy długi (C5-C8)
Mięsień zębaty tylny górny (m. serratus posterior superior)
Leży pod mięśniem czworobocznym i równoległobocznym. Jest cienki i szczątkowy, stąd przyczepy są dosyć zmienne. Zaczyna się na wysokości wyrostków kolczystych C6 – Th2 przyczepiając się do nich oraz do więzadła nadkolcowego i karkowego. Następnie kierując się bocznie ku dołowi, łączy się czterema zębami z żebrami II, III, IV, V.
Czynności i unerwienie
Mięsień zębaty tylny górny jest pomocniczym mięśniem wdechowych, dźwiga bowiem żebra. Unerwiony przez nerwy międzyżebrowe I-IV.
Mięsień zębaty tylny dolny (m. serratus posterior inferior)
Położony jest w dolnej części grzbietu (w okolicy przejścia piersiowo-lędźwiowego), przykryty głównie mięśniem najszerszym grzbietu. Przyczepem początkowym określa się blaszkę tylną powięzi piersiowo-lędźwiowej oraz wyrostki kolczyste Th11 do L3. Następnie biegnie skośne ku górze do dolnych żeber (IX, X, XI, XII). Wytwarza więc jak mięsień zębaty tylny górny cztery widełki.
Czynności i unerwienie
Serratus posterior inferior jest pomocniczym mięśniem wydechowym, ponieważ opuszcza żebra. Unerwiony przez nerwy międzyżebrowe IX-XI.
