Zwyrodnienie narasta z wiekiem, ale nie musi wywoływać dolegliwości bólowych
Bardzo ważną informacją jest to, że nawet do 40% ludzi, którzy mają całkowicie zerwane mięśnie stożka rotatorów, nie odczuwa bólu. Badania wykazują, że 50% ludzi po 70 roku życia ma uszkodzone mięśnie stożka rotatorów. Zgodnie z tą wiedzą możemy przypuszczać, że uszkodzenia stożka rotatorów mogą być naturalnym procesem, który występuje w trakcie starzenia się, jednakże proces ten może być objawowy lub bezobjawowy. Nawet mimo braku występowania dolegliwości bólowych, prowadzenie systematycznej rehabilitacji jest bardzo istotne. W szczególności uwzględniająca ćwiczenia wzmacniające. Przy braku takich ćwiczeń może dochodzić do spadku masy mięśniowej, zwiększenia uszkodzenia oraz nasilania się lub pojawienia bólu.
W skład stożka rotatorów wchodzą 4 mięśnie: mięsień nadgrzebieniowy, mięsień podgrzebieniowy, mięsień podłopatkowy oraz mięsień obły mniejszy. Wszystkie te mięśnie rozpoczynają się na łopatce, a ich ścięgna kończą w okolicy głowy kości ramiennej na tak zwanych guzkach.
Rehabilitacja zerwanych ścięgien stożka rotatorów
Osoby starsze, które borykają się z długotrwałym uszkodzenie mięśni stożka rotatorów, są szczególnie podatne na rehabilitację. W ich przypadku leczenie chirurgiczne zazwyczaj nie przynosi zadowalających rezultatów. U osób młodszych oraz osób gdzie nastąpił uraz i uszkodzenie pojawiło się nagle oraz jest nieduże, zabieg chirurgiczny może przynieść wiele korzyści. Kompleksowa rehabilitacja po zabiegu może być tutaj kluczem do sukcesu. Ogólnie fizjoterapia w leczeniu uszkodzenia stożka rotatorów jest skuteczną metodą rehabilitacji. Jednak badania pokazują, że osiągnięcie znaczącej poprawy często wymaga wielu miesięcy czynnej pracy pacjenta.
Jak może wyglądać fizjoterapia?
W pierwszym etapie przeprowadzę z pacjentem wywiad oraz badanie funkcjonalne, które pozwoli mi zaplanować program fizjoterapii. Na kolejnych spotkaniach nauczę pacjenta wykonywać odpowiednie ćwiczenia, a także za pomocą technik manualnych spróbuję zmniejszenie dolegliwości bólowe, rozluźnić nadmiernie napięte mięśnie i wzmocnić mięśnie osłabione. Istotne będzie zwiększenie zakresu rotacji zewnętrznej ramienia, wzmocnienie mięśni wchodzących w skład stożka rotatorów lub ich “zamienników” oraz polepszenie kontroli łopatki, która aktywuje się praktycznie przy każdym ruchu ramienia.
Nie są to ćwiczenia trudne, a jeśli pacjent zgłosi się do fizjoterapeuty odpowiednio wcześnie, wystarczy parę wizyt w celu zbadania i nauki ćwiczeń, a następnie spotkania od czasu do czasu i w celu progresji ćwiczeń oraz zastosowania technik manualnych.
